رابطۀ متغیرهای اقتصادی و افزایش سن ازدواج با رویکرد سیاست‌های کلی جمعیت

نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار، گروه علوم اجتماعی، دانشکدۀ علوم انسانی، دانشگاه آیت‌الله العظمی بروجردی، بروجرد، ایران

2 استادیار، گروه مدیریت دولتی، دانشکدۀ مدیریت و حسابداری، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

چکیده

یکی از مفاد مهم سیاست‌های کلی جمعیت ترویج و نهادینه‌سازی امر مقدس ازدواج است؛ زیرا ازدواج یکی از حساس‌ترین مقاطع زندگی انسان به‌شمار می‌آید که با انعقاد تعهد و پیمان مقدس قانونی، شرعی، اجتماعی و عاطفی، زندگی مشترک زن و مرد آغاز می‌شود و در پرتو آن، خانواده که یکی از قدیمی‌ترین نهادهای اجتماعی با عمری به‌درازای حیات بشر است، شکل می‌گیرد. بحران‌های خزنده‌ای همچون کاهش نرخ ازدواج، کاهش نرخ موالید و افزایش نرخ سالمندی درحال گسترش است که رشد کمّی و کیفی جمعیت را دچار مشکل کرده است. از آنجا که متغیر اقتصادی مهم‌ترین و مؤثرترین عامل تعیین‌کننده در ازدواج است و بی‌توجهی به آن باعث عدم تشکیل خانواده، کاهش باروری و حرکت به‌سمت پیری می‌شود، پژوهش حاضر که در سال 1398 انجام شده، رابطۀ متغیرهای اقتصادی و افزایش سن ازدواج را بررسی کرده است. روش تحقیق، میدانی با استفاده از تکنیک پیمایش و ابزار گردآوری داده‌ها پرسش‌نامه است. جامعۀ آماری پژوهش را تمام پسران 24 تا 35 سال مجرد شهر بروجرد تشکیل می‌دهد. نمونه‌گیری به‌روش تصادفی از نوع خوشه‌ای چندمرحله‌ای انجام شده و حجم نمونه 257 نفر است. یافته‌های پژوهش رابطۀ بین عوامل اقتصادی و افزایش سن ازدواج را تأیید می‌کند؛ درنتیجه هرچه شرایط اقتصادی و مادی جوانان، به‌عنوان بسترهای بنیادی برای ازدواج، مهیا باشد، تمایل ایشان به تشکیل زندگی مشترک بیشتر می‌شود. 

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

The Relationship between Economic Variables and the Increasing Age of Marriage: General Population Policy Approach

نویسندگان [English]

  • Gholamreza Tajbakhsh 1
  • Mohamad Nasiri 2
1 Associate Professor, Department of Socioclogy, Faculty of Humanities, Ayatollah Boroujerdi Univeresity, Boroujerd, Iran
2 Assistant Professor, Department of Public Management, Faculty of Management and Accounting, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran
چکیده [English]

One of the key aspects of general population policy is encouraging marriage, because marriage is a turning point in any human's life which begins a new chapter of the man and woman's life through legal, religious, social, and emotional commitment. It is the starting point for the oldest social units of humanity. Some crucial issues such as the decline of marriage and birth rates, and the increasing rate of elderlies have resulted in qualitative and quantitative problems for the general population. As economic situation is one of the most effective factors in marriage, the negligence of which discourages marriage and reduces fertility, the current paper (conducted in 2019) tries to find the relationship between economy and the increasing age of marriage. The research method is field study using survey and questionnaire. The population included all the male single individuals between 24 to 35 years old in Boroujerd. The sampling method was multi-staged random clustering resulting in 257 participants. The findings show a positive relationship between the economic factors and the increasing age of marriage, concluding that as the economic situation of young people, as a requirement for marriage, gets better, young people are much more encouraged to get married.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Economic Factors
  • Marriage
  • Youth
  • General Population Policies

مراجع

  1. افتخاری،احمد(1370)،آنالیز تصمیم گیری در ازدواج بهینه، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی.
  2. امینی،ابراهیم(1374)،انتخاب همسر،انتشارات سازمان انجمن اولیاء مربیان.
  3. اینگهارت،رونالد (1382)، تحول فرهنگی درجامعه پیشرفت صنعتی،ترجمه مریم وتر،تهران :انتشارات کویر.
  4. آبرخت، فاطمه (1384)، بررسی دلایل افزایش سن ازدواج دختران، پایان­نامه کارشناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه علامه طباطبایی.
  5. آستین­فشان، پروانه (1380)، بررسی روند تحولات سن ازدواج زنان و عوامل اجتماعی– جمعیتی موثر بر آن طی سال­های 75-1355 ، پایان­نامه کارشناسی، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران.
  6. آندره، میشل(1354 )، جامعه شناسی خانواده و ازدواج، ترجمه فرنگیس اردلان، تهران: انتشارات دانشگده علوم اجتماعی و تعاون.
  7. بهنام، جمشید (1348)، جامعه­شناسی خانواده، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
  8. بیابانگرد، اسماعیل(1379)، بررسی تاخیرازدواج جوانان شهر تهران، مرکز تحقیقات، مطالعات و سنجش برنامه­ای صدا و سیما، شماره
  9. بیابانگرد، اسماعیل(1386)، جوانان و ازدواج، دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
  10. تقوی، نعمت الله (1381)، مبانی جمعیت شناسی، نشر دانیال.
  11. جهانفر، محمد (1389)، جمعیت شناسی ایران، انتشارات پیام نور.
  12. حبیب پور گتابی، کرم و غلامرضا غفاری (1390)، علل افزایش سن ازدواج دختران، زن در توسعه و سیاست (پژوهش زنان)، دوره 9، شماره 1، صص: 7-34.
  13. حیدری زهرا پور،معصومه(1372)، عوامل مؤثر بر بالارفتن سن ازدواج وپیامد های نا شی از آن،پایان­نامه کارشناسی ارشد علوم اجتماعی، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران.
  14. سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور مرکز آمار، (1383)، تحلیلی بر ویژگیهای ازدواج در ایران، نشریات مرکز آمار ایران
  15. صیفوری طغرالجودی،بتول(1382) بررسی عوامل اقتصادی، اجتماعی و جمعیتی مؤثر بر سن اولین ازدواج روستاهای شهرستان زابل، پایان نامه کارشناسی­ارشد دانشکده علوم انسانی دانشگاه شیراز.
  16. کاظمی، زهرا و صغری نیازی (1390)، بررسی تاثیر عوامل فرهنگی موثر بر الگوی ازدواج (مطالعه موردی: شهر شیراز)، مجله جامعه شناسی ایران، دوره یازدهم، شماره 2، صص: 3-23.
  17. محمودیان، حسین (1383)، سن ازدواج در حال افزایش: بررسی عوامل پشتیبان، نامه علوم اجتماعی، شماره 24، صص: 27-53.
  18. مرادی، گلمراد و محسن صفاریان (1391)، عوامل اجتماعی و اقتصادی مرتبط با افزایش سن ازدواج جوانان (مطالعه موردی شهر کرمانشاه)، فصلنامه مطالعات جامعه شناختی جوانان، سال سوم، شماره 7، صص: 81-108.
  19. یعقوبی جوبری، علی (1378)، بررسی عوامل جامعه­شناختی مؤثر در بالا رفتن سن ازدواج جوانان شهر رشت، پایان نامه کار شناسی ارشد دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید با هنر کرمان.
سیاست‌های راهبردی و کلان
دوره 9، شماره 33 - شماره پیاپی 1
اردیبهشت 1400
صفحه 82-103

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار